Regenachtig Reykjavik

Onze eerste dag in IJsland hadden we te maken met regenachtig weer. Het vliegtuig moest bij de landing door een dikke witte laag bewolking heen.

We kregen bij die afdaling al wel een eerste indruk van het land dat we bezoeken. Het lijkt wel een andere planeet. We zagen zwart vulkaanzand afgewisseld met groen mos. Eindeloze vlakten daarvan, zonder tekenen van beschaving. Het voorspelt veel goeds voor de komende dagen.

De stad Reykjavik is klein en de meeste bezienswaardigheden liggen binnen loopafstand van ons hotel. De grijze lucht en de aanhoudende regen nodigden niet uit om de stad uitgebreid te verkennen, maar we hebben wel een rondje gelopen. Daarbij liepen we onder meer langs de bekende kathedraal in het centrum.

Wie een souvenir zoekt heeft in Reykjavik keuze uit twee thema’s. We vonden een ijsberenwinkel en een puffin(papegaaiduikers)winkel.

Nadat we de huurauto hadden opgehaald, hebben we boodschappen gedaan en bij het steakhouse vlak naast het hotel een hamburger naar binnen gewerkt. Mijn portomonnee huilde van de prijzen die hier gerekend worden, maar het broodje smaakte uitstekend.

In het hotel viel op dat het warme water geothermisch is. Opgewarmd door de warmte van de aarde ruik je de zwavel. Het koude water is zoals in heel IJsland drinkbaar en afkomstig uit natuurlijke bronnen. Het smaakt lekker zuiver.

We hebben de nodige voorbereidingen getroffen zodat we onze reis morgen zuidwaarts kunnen vervolgen.


Via Hraunfossar terug naar Reykjavik

Onze reis rond IJsland is bijna ten einde. Nog één dag doorrijden en we zouden weer in Reykjavik zijn, het beginpunt van onze reis. We hebben meer dan 2000 kilometer afgelegd, en alle hoeken van IJsland gezien.

Op weg naar Reykjavik hadden we nog één combinatie watervallen te goed: de Hraunfossar en de Barnafoss. Hraunfossar is geen waterval in de traditionele zin, maar een verzameling kleine ondergrondse stroompjes die onder de gestolde lava door gaat en op één punt in een bredere rivier bij elkaar komt.

20150617-Hraunfossar-Pano

Barnafoss ligt een klein stukje stroomopwaarts. Dit is een kleine waterval die in meerdere etappes naar beneden gaat. Hoeveel watervallen we ook gezien hebben, ze blijven fascinerend. En ieder voor zich dankbare foto-objecten.

DSC08128

De omstandigheden waren hier weer goed, dus met de drone hebben we nog een korte vlucht gemaakt, waardoor we wat dichterbij konden komen dan anders mogelijk was geweest.

Nationale Dag in Reykjavik

In Reykjavik aangekomen, zagen we dat de stad in feeststemming was vanwege National Day. De dag waarop herdacht wordt dat IJsland onafhankelijk werd van Denemarken op 17 juni 1944.

Er werd de nodige aandacht aan besteed. In het centrum was het druk met mensen, er was een podium waar optredens verzorgd werden en overal wapperden IJslandse vlaggen. Het is duidelijk dat de IJslanders trots zijn op hun land.

DSC00433

In het centrum van Reykjavik bezochten we de bekendste architectonische objecten van de stad: Harpa (operahuis), de centrale kerk, vikingschip de “Sun Voyager” en de vuurtoren.

DSC00431

DSC00426

DSC00439

20150617-SunVoyager1

20150617-SunVoyager2

DSC00422

IMG_5396In het hotel eindelijk weer een fatsoenlijke kamer, en geen container. Hoewel. De kamer die we kregen, nummer 107, was niet te vinden op de bewegwijzering. Duister. Gelukkig hebben we hem toch gevonden!

Voor het avondeten is er in Reykjavik meer keuze dan elders in het land. We waren niet meer aangewezen op de standaard IJslandse menukaart van vis, lamsvlees of vegetarisch. Door het “walvis en puffin menu”, met inderdaad: walvissteak en papegaaiduikersvlees, werden we niet in de verleiding gebracht. Maar de Chuck Norris grill deed ons even twijfelen. Uiteindelijk kozen we veiligheidshalve voor een pizzeria, om de hoek van het hotel.


Into the Volcano

Binnen in de krater van een vulkaan, daar was ik nog nooit geweest. Tot vandaag. Want hier in IJsland is een vulkaan die je van binnen kunt bekijken, de Thrihnukagigur. Vanuit Reykjavik in een half uurtje rijden te bereiken.

Om bij de vulkaan te komen, moesten we bijna een uur lopend afleggen door de lavavelden die door de laatste uitbarsting van de Thrihnukagigur, 4000 jaar geleden, zijn ontstaan.

De omstandigheden waren extreem. Het was zeer mistig waardoor we geen hand voor ogen konden zien. Op verschillende plaatsen lag nog sneeuw waar we doorheen moesten ploegen. En we moesten een stevig stukje klimmen. Het was goed dat we een gids bij ons hadden die de weg door het gebied wist. Anders waren we vrijwel zeker hopeloos verdwaald.

mist-2

De waterdichte kleding die we bij ons hadden, kwam goed van pas. De vochtigheid was dusdanig dat we anders na een paar minuten al helemaal doorweekt waren geweest.

Eenmaal bij Thrihnukagigur aangekomen, bracht een liftje ons door de schacht naar beneden, naar een diepte van 120 meter de grond in. Deze afdaling duurde 7 minuten. De schacht is aan de top slechts een paar meter breed, het liftje kon er net doorheen en moest zelfs nog een kleine bocht maken.

Het binnenste van de vulkaan, waar de kolkende magma uit werd gespoten, is nu hol. De magma heeft zich na de eruptie teruggetrokken naar elders in de aardkorst. Hierdoor is een soort grot ontstaan binnenin de vulkaan, waar wij ons binnen konden begeven.

De kamer van de krater is enorm. Het vrijheidsbeeld zou er bijvoorbeeld moeiteloos in passen. We kregen ongeveer een half uurtje om door de vulkaan te lopen en onze foto’s te schieten. De stenen binnenin de vulkaan hebben een veelheid aan kleuren.

20150618-IntoTheVulcano1

20150618-IntoTheVulcanoJerLee

20150618-IntoTheVulcano2

Terug in het basiskamp kregen we traditionele IJslandse soep te eten. Dat is met lamsvlees, uiteraard. Daarna vingen we de terugreis aan.

Into the Volcano is door de combinatie van de tocht naar vulkaan en de afdaling in de krater, indrukwekkend en zeer aan te raden. Vooral omdat de locatie vlak bij Reykjavik ligt.