Binnen in de krater van een vulkaan, daar was ik nog nooit geweest. Tot vandaag. Want hier in IJsland is een vulkaan die je van binnen kunt bekijken, de Thrihnukagigur. Vanuit Reykjavik in een half uurtje rijden te bereiken.

Om bij de vulkaan te komen, moesten we bijna een uur lopend afleggen door de lavavelden die door de laatste uitbarsting van de Thrihnukagigur, 4000 jaar geleden, zijn ontstaan.

De omstandigheden waren extreem. Het was zeer mistig waardoor we geen hand voor ogen konden zien. Op verschillende plaatsen lag nog sneeuw waar we doorheen moesten ploegen. En we moesten een stevig stukje klimmen. Het was goed dat we een gids bij ons hadden die de weg door het gebied wist. Anders waren we vrijwel zeker hopeloos verdwaald.

De waterdichte kleding die we bij ons hadden, kwam goed van pas. De vochtigheid was dusdanig dat we anders na een paar minuten al helemaal doorweekt waren geweest.

Eenmaal bij Thrihnukagigur aangekomen, bracht een liftje ons door de schacht naar beneden, naar een diepte van 120 meter de grond in. Deze afdaling duurde 7 minuten. De schacht is aan de top slechts een paar meter breed, het liftje kon er net doorheen en moest zelfs nog een kleine bocht maken.

Het binnenste van de vulkaan, waar de kolkende magma uit werd gespoten, is nu hol. De magma heeft zich na de eruptie teruggetrokken naar elders in de aardkorst. Hierdoor is een soort grot ontstaan binnenin de vulkaan, waar wij ons binnen konden begeven.

De kamer van de krater is enorm. Het vrijheidsbeeld zou er bijvoorbeeld moeiteloos in passen. We kregen ongeveer een half uurtje om door de vulkaan te lopen en onze foto’s te schieten. De stenen binnenin de vulkaan hebben een veelheid aan kleuren.

Terug in het basiskamp kregen we traditionele IJslandse soep te eten. Dat is met lamsvlees, uiteraard. Daarna vingen we de terugreis aan.

Into the Volcano is door de combinatie van de tocht naar vulkaan en de afdaling in de krater, indrukwekkend en zeer aan te raden. Vooral omdat de locatie vlak bij Reykjavik ligt.