Onze reis rond IJsland is bijna ten einde. Nog één dag doorrijden en we zouden weer in Reykjavik zijn, het beginpunt van onze reis. We hebben meer dan 2000 kilometer afgelegd, en alle hoeken van IJsland gezien.
Op weg naar Reykjavik hadden we nog één combinatie watervallen te goed: de Hraunfossar en de Barnafoss. Hraunfossar is geen waterval in de traditionele zin, maar een verzameling kleine ondergrondse stroompjes die onder de gestolde lava door gaat en op één punt in een bredere rivier bij elkaar komt.
Barnafoss ligt een klein stukje stroomopwaarts. Dit is een kleine waterval die in meerdere etappes naar beneden gaat. Hoeveel watervallen we ook gezien hebben, ze blijven fascinerend. En ieder voor zich dankbare foto-objecten.
De omstandigheden waren hier weer goed, dus met de drone hebben we nog een korte vlucht gemaakt, waardoor we wat dichterbij konden komen dan anders mogelijk was geweest.
Nationale Dag in Reykjavik
In Reykjavik aangekomen, zagen we dat de stad in feeststemming was vanwege National Day. De dag waarop herdacht wordt dat IJsland onafhankelijk werd van Denemarken op 17 juni 1944.
Er werd de nodige aandacht aan besteed. In het centrum was het druk met mensen, er was een podium waar optredens verzorgd werden en overal wapperden IJslandse vlaggen. Het is duidelijk dat de IJslanders trots zijn op hun land.
In het centrum van Reykjavik bezochten we de bekendste architectonische objecten van de stad: Harpa (operahuis), de centrale kerk, vikingschip de “Sun Voyager” en de vuurtoren.
Voor het avondeten is er in Reykjavik meer keuze dan elders in het land. We waren niet meer aangewezen op de standaard IJslandse menukaart van vis, lamsvlees of vegetarisch. Door het “walvis en puffin menu”, met inderdaad: walvissteak en papegaaiduikersvlees, werden we niet in de verleiding gebracht. Maar de Chuck Norris grill deed ons even twijfelen. Uiteindelijk kozen we veiligheidshalve voor een pizzeria, om de hoek van het hotel.