17 juni 2015 Jeroen

Via Hraunfossar terug naar Reykjavik

Onze reis rond IJsland is bijna ten einde. Nog één dag doorrijden en we zouden weer in Reykjavik zijn, het beginpunt van onze reis. We hebben meer dan 2000 kilometer afgelegd, en alle hoeken van IJsland gezien.

Op weg naar Reykjavik hadden we nog één combinatie watervallen te goed: de Hraunfossar en de Barnafoss. Hraunfossar is geen waterval in de traditionele zin, maar een verzameling kleine ondergrondse stroompjes die onder de gestolde lava door gaat en op één punt in een bredere rivier bij elkaar komt.

Barnafoss ligt een klein stukje stroomopwaarts. Dit is een kleine waterval die in meerdere etappes naar beneden gaat. Hoeveel watervallen we ook gezien hebben, ze blijven fascinerend. En ieder voor zich dankbare foto-objecten.

De omstandigheden waren hier weer goed, dus met de drone hebben we nog een korte vlucht gemaakt, waardoor we wat dichterbij konden komen dan anders mogelijk was geweest.

Nationale Dag in Reykjavik

In Reykjavik aangekomen, zagen we dat de stad in feeststemming was vanwege National Day. De dag waarop herdacht wordt dat IJsland onafhankelijk werd van Denemarken op 17 juni 1944.

Er werd de nodige aandacht aan besteed. In het centrum was het druk met mensen, er was een podium waar optredens verzorgd werden en overal wapperden IJslandse vlaggen. Het is duidelijk dat de IJslanders trots zijn op hun land.

In het centrum van Reykjavik bezochten we de bekendste architectonische objecten van de stad: Harpa (operahuis), de centrale kerk, vikingschip de “Sun Voyager” en de vuurtoren.

In het hotel eindelijk weer een fatsoenlijke kamer, en geen container. Hoewel. De kamer die we kregen, nummer 107, was niet te vinden op de bewegwijzering. Duister. Gelukkig hebben we hem toch gevonden!

Voor het avondeten is er in Reykjavik meer keuze dan elders in het land. We waren niet meer aangewezen op de standaard IJslandse menukaart van vis, lamsvlees of vegetarisch. Door het “walvis en puffin menu”, met inderdaad: walvissteak en papegaaiduikersvlees, werden we niet in de verleiding gebracht. Maar de Chuck Norris grill deed ons even twijfelen. Uiteindelijk kozen we veiligheidshalve voor een pizzeria, om de hoek van het hotel.

18 juni 2015 Jeroen

IJslandse paarden en schapen

Op alle boerderijen die we in dit schaarsbevolkte land tegen kwamen, lopen schapen of paarden rond. Andere dieren, zoals koeien, kippen of varkens, hebben we nauwelijks gezien. Ook het verbouwen van gewassen is in dit barre klimaat bijna niet te doen.

Alleen schapen en paarden houden het hier tijdens de strenge winters vol. Vandaar dat er zoveel lamsvlees wordt gegeten.

IJslandse schapen

Wanneer je van IJsland alleen de toeristische plekken zou fotograferen, heb je geen goed beeld van het land. Want het grootste deel van de weg waren er schaapjes langs de weg te zien. We zagen schapen grazen op groene weilanden, maar ook hoog in de bergen en tussen de vulkanische stenen bleken ze goed uit de voeten te kunnen.

Het IJslandse schaap is een apart ras dat afstamt van de Noorse schapen die de Vikingen rond het jaar 1100 hebben geïmporteerd. Het ras heeft zich geïsoleerd ontwikkeld en zich aangepast aan het IJslandse klimaat.

Om het ras puur te houden is het verboden om schapen uit andere delen van de wereld te importeren. Dat lijkt ons ook niet nodig, aangezien er een half miljoen schapen op IJsland rondlopen; meer dan het aantal menselijke inwoners.

De schapen hadden weinig last van hoogtevrees en je kon ze overal in het dorre landschap vinden, op zoek naar verse grassprieten.

IJslandse paarden

Het IJslandse paard is een puur ras dat een regelrechte afstammeling is van het Europese oerpaard. Net als de schapen werden ze ingevoerd door de Vikingen, en daarna in isolatie doorgefokt. Ook de paarden mogen niet van buitenaf ingevoerd worden.

In de noord-westelijke regio hebben we de meeste IJslandse paarden gezien, die in grote kuddes staan te grazen in de groene valleien. Paardrijden is een populaire toeristische attractie in dit gebied.

18 juni 2015 Jeroen

Into the Volcano

Binnen in de krater van een vulkaan, daar was ik nog nooit geweest. Tot vandaag. Want hier in IJsland is een vulkaan die je van binnen kunt bekijken, de Thrihnukagigur. Vanuit Reykjavik in een half uurtje rijden te bereiken.

Om bij de vulkaan te komen, moesten we bijna een uur lopend afleggen door de lavavelden die door de laatste uitbarsting van de Thrihnukagigur, 4000 jaar geleden, zijn ontstaan.

De omstandigheden waren extreem. Het was zeer mistig waardoor we geen hand voor ogen konden zien. Op verschillende plaatsen lag nog sneeuw waar we doorheen moesten ploegen. En we moesten een stevig stukje klimmen. Het was goed dat we een gids bij ons hadden die de weg door het gebied wist. Anders waren we vrijwel zeker hopeloos verdwaald.

De waterdichte kleding die we bij ons hadden, kwam goed van pas. De vochtigheid was dusdanig dat we anders na een paar minuten al helemaal doorweekt waren geweest.

Eenmaal bij Thrihnukagigur aangekomen, bracht een liftje ons door de schacht naar beneden, naar een diepte van 120 meter de grond in. Deze afdaling duurde 7 minuten. De schacht is aan de top slechts een paar meter breed, het liftje kon er net doorheen en moest zelfs nog een kleine bocht maken.

Het binnenste van de vulkaan, waar de kolkende magma uit werd gespoten, is nu hol. De magma heeft zich na de eruptie teruggetrokken naar elders in de aardkorst. Hierdoor is een soort grot ontstaan binnenin de vulkaan, waar wij ons binnen konden begeven.

De kamer van de krater is enorm. Het vrijheidsbeeld zou er bijvoorbeeld moeiteloos in passen. We kregen ongeveer een half uurtje om door de vulkaan te lopen en onze foto’s te schieten. De stenen binnenin de vulkaan hebben een veelheid aan kleuren.

Terug in het basiskamp kregen we traditionele IJslandse soep te eten. Dat is met lamsvlees, uiteraard. Daarna vingen we de terugreis aan.

Into the Volcano is door de combinatie van de tocht naar vulkaan en de afdaling in de krater, indrukwekkend en zeer aan te raden. Vooral omdat de locatie vlak bij Reykjavik ligt.

19 juni 2015 Jeroen

Brug tussen de continenten

De ongewoon hoge vulkanische activiteit is te wijten aan het feit dat het IJsland precies op het snijvlak van twee continentale platen ligt. Deze platen bewegen langzaam uit elkaar, elk jaar zo’n 2 centimeter. Hier hebben we gedurende ons verblijf op IJsland al vele bewijzen van gezien.

Vlak bij Keflavik ligt een kleine symbolische brug tussen de twee continenten. Je kunt deze brug over gaan om van Europa naar Noord-Amerika te lopen. Maar als je liever over het zand beneden loopt, kan dat ook.

We hebben beide gedaan. Even naar Noord-Amerika terug naar Europa in minder dan vijf minuten, zonder paspoortcontrole!

19 juni 2015 Jeroen

Blue Lagoon

Als onze laaste activiteit in IJsland hadden we de Blue Lagoon op het oog. Dit is een geothermische bad in de buurt van Grindavík, zuidwest IJsland.

De Blue Lagoon is een kunstmatig meer en ligt in een oud met mossen begroeid lavaveld. Het water bevat ongeveer 2,5% zout en is rijk aan mineralen, silicaten en blauwwieren. Door de weerspiegeling van het zonlicht krijgt het de heldere lichtblauwe kleur.

Blue Lagoon is één van de topattracties op IJsland, omdat het water een helende werking zou hebben. Het was de enige plek in IJsland waar we een paar minuten in de rij moesten staan om binnen te komen, zelfs met onze vooraf geboekte kaartjes. Eenmaal binnen viel het met de drukte erg mee.

We hebben hier een uurtje gebadderd en genoten van het warme water. We vonden het de ideale en relaxte afsluiting van een actieve vakantie.

De IJsland Saga

Jer & Lee op expeditie naar IJsland

Auteur archief: Jeroen